CZ. I - 14 # Pójdziesz ze mną na dyskotekę?

Popędziłam pod salę od angielskiego ciągle się uśmiechając. Kiedy już byłam blisko, zadzwonił dzwonek. Weszłam do klasy razem z moimi znajomymi. Zauważyłam, że mamy lekcje łączoną z klasą Jedyona. Przywołał mnie do siebie gestem ręki, więc usiadłam obok niego.

- Hej. – powiedziałam, przybijając mu żółwika.

- Cześć. – uśmiechnął się. – Słyszałem, że chcesz załatwić dla nas dyskotekę? – jego brwi uniosły się ku górze.

- Tak i myślę, oczywiście nie chwaląc się, że całkiem nieźle mi to wyjdzie. – Jedyon zaśmiał się. 

- Zamierzasz wprowadzić zasadę o zapraszaniu dziewczyn przez chłopaków? – spytał.

- Nie, to będzie raczej lesbijskie show. – powiedziałam z poważną miną. – Daj spokój, żartuję. – walnęłam go lekko w ramię. Chłopak uśmiechnął się wesoło.

- To jak, kiedy będę mógł Cię zaprosić? – wypalił, patrząc na mnie. 

- Najlepiej po lekcji. – powiedziała nauczycielka. Oj, wpadka. Zakryłam się książką i zaczęłam się śmiać.

- Dzięki za radę, ale i tak pierwszy na to wpadłem. – uśmiechnął się chłopak.

- Zabawne, panie Wale. Do odpowiedzi. – mruknęła i odeszła do tablicy.

- Jak dostanę jedynkę, pomożesz mi ją poprawić. – syknął Jeydon, nadal tłumiąc śmiech.

- Jasne, nie ma sprawy. – chłopak odszedł, a ja zaczęłam rysować coś w zeszycie. Ku mojemu zdziwieniu, były to serduszka.

- Szalejesz Sophie, szalejesz. – powiedział Jeydon siadając przy mnie.

- Taa, wiem. – mruknęłam. Po kilkunastu minutach zabrzmiał dzwonek. Szybko wyszłam z klasy.

- Gdzie tak pędzisz? – zapytał Jeydon, łapiąc mnie za rękę. 

- Muszę pogadać z wychowawcą o tej dyskotece. - powiedziałam. – widzimy się w stołówce. – pomachałam mu i pobiegłam do pokoju nauczycielskiego. Zapukałam do drzwi. 

- Wejść. – to był głos mojej wychowawczyni.

- Dzień dobry. – rzuciłam.

- Sophie.. co Cię tutaj sprowadza? Bo kiedy o to proszę, ciężko Cię tu ściągnąć. – uniosła brwi ku górze. 

- No tak.. Ja mam do pani sprawę lub prośbę. Mniejsza o to. – machnęłam ręką.

- Słucham? 

- Czy.. Pozwoliłaby pani urządzić uczniom naszej klasy dyskotekę? – zapytałam.

- Dyskotekę.. – mruknęła. – Nie ma mowy. – na jej twarzy pojawił się chytry uśmieszek.

- Ale.. Ale dlaczego? – spytałam zdziwiona.

- Przypomnij sobie swoje akcje z Jeydonem, może dlatego. – znowu posłała mi swój głupawy uśmiech. Podrapałam się po głowie.

- Ale to było tak dawno, wie pani.. – wyszczerzyłam się.

- Nie ma mowy. – powtórzyła. 

- Jasne. – westchnęłam z rezygnacją i już chciałam wyjść, kiedy nagle wpadłam na pewien pomysł.. – więc odwołam Ushera. - powiedziałam głośno. Nauczycielka wypluła kawę, która popijała, na stolik. Zachichotałam.

- Ushera? – powtórzyła powoli. – Tego.. Prawdziwego? – spytała z niedowierzaniem.

- Najprawdziwszego. – pokiwałam głową.

- Wiesz, Sophie, mam taki pomysł. Może urządzilibyście dyskotekę? – popatrzyła na mnie niewinnie.

- Jest pani wprost genialna. – wyszczerzyłam się. – No więc plan jest taki. Chłopcy zapraszają dziewczyny, zaśpiewa Justin Bieber i..

- Kto, kto? – nie rozumiała.

- Justin Bieber, mój przyjaciel. Ma przecudowny głos, ślepia to normalnie pani..

- Ehm, bo zaraz się rozmyślę. – chrząknęła.

- Ehm, to odwołam Ushera. – poruszyłam brwiami. Nauczycielka spiorunowała mnie wzrokiem. – No, teraz pani. Nie? Okej..- stłumiłam śmiech, widząc niezawodną minę profesorki. – No więc zaśpiewa Justin Bieber i..

- I Ty. – powiedziała. Wytrzeszczyłam oczy.

- Co proszę? – chyba coś źle usłyszałam.

- Sophie.. Słyszałam Cię i myślę, że powinnaś pokazać swój talent. Do tego nigdy nie zaśpiewałaś na lekcji muzyki a..

- Przepraszam bardzo, skoro nie śpiewam na lekcji muzyki, to chyba nie wystąpię przed całą szkołą. - powiedziałam cała czerwona.

- Czyli nie chcesz imprezy? – upiła łyk kawy. – Argument z Usherem nie zadziała tym razem.

- No chcę, ale.. – złapałam się za głowę. – Cholera. – syknęłam sama do siebie. Usłyszałam dźwięk dzwonka. 

- Przemyśl to. – uśmiechnęła się szeroko i poklepała mnie po ramieniu.
- A  Ushera i tak nie będzie! - warknęłam wkurzona, po czym wyszłam na korytarz. - Dlaczego ona musi być taka? – mówiłam sama do siebie.

- Jaka? – zapytał ktoś nagle. Odwróciłam się w bok i ujrzałam uśmiechniętego Justina. 

- No bo pytałam się tej wrednej baby czy urządzimy dyskotekę, owszem, zgo.. – kiedy ustaliśmy pod klasą moi kumple otoczyli mnie i nasłuchiwali. – No więc jeszcze raz. Pytałam się jej, czy urządzimy dyskotekę. Owszem, zgodziła się.. – mówiłam.Wszyscy zaczęli bić brawo i przybijać sobie piątki. – Chwilka! Dajcie mi skończyć. – mruknęłam. – Więc postawiła mi jeden warunek. Mianowicie, oprócz osoby, którą jej zaproponowałam, mam zaśpiewać ja. – skrzywiłam się.

- No i? - chłopcy najwidoczniej nie widzieli w niczym problemu.
- Zgodziłaś się? – spytał zniecierpliwiony Dylan.

- No mów! – krzyknął ktoś.

- Muszę się zastanowić. – mruknęłam. Wszyscy zaczęli wzdychać.

- Zrób to. – z tłumu kolesi wyłonił się Justin. – Zaśpiewaj. – poprosił.

- Ale ja.. 

- Przecież masz niesamowity wokal. – wszyscy patrzyli to na niego, to na mnie. 

- A Ty skąd wiesz? – prychnął Jeydon. 

- Słyszałem ją. – powiedział Bieber, wzruszając ramionami. 

- Mhm. – mruknął  chłopak.

- To prawda. – powiedziałam speszona. – Słyszał mnie, ale.. No sama nie wiem.

- W tej sytuacji nie pozostaje mi nic innego jak poprzeć gówniarza. – powiedział Jeydon. 

- Przestań. – warknęłam. 

- Zaśpiewaj, co Ci szkodzi. - klepnął mnie pocieszająco w ramię. 

- Ja ne dam rady. – westchnęłam. 

- Co? Ta Sophie Street mówi, że nie da rady? – zdziwił się.

- Myśleliśmy, że w Twoim słowniku nie ma takich słów. – poparł go cwaniacko Dylan. Justin tylko się uśmiechał.

- Zaśpiewam. – powiedziałam powoli i cicho. 

- I to rozumiem. – chłopaki przybili ze mną żółwika. Lekcja minęła spokojnie. Na przerwie obiadowej siedziałam z Lily, Chrisem, Justinem i Jeydonem. 

- Słuchajcie, zasada jest prosta. Chłopaki wybierają dziewczyny i je zapraszają, a potem po prostu dobrze się bawią. - wszyscy, jak na komendę, wyszczerzyli się. Chris na pewno pójdzie z Lily. Justin z.. No właśnie, z kim pójdzie Justin? Myślałam, że zaprosi mnie. I chyba nawet chciał to zrobić. Całą przerwę patrzył się na mnie, a ja zerkałam na niego. Przed lekcją czekaliśmy pod klasą na nauczycielkę. Justin chyba już otwierał usta, by mnie o to zapytać, kiedy nagle przed oczami pojawiła mi się twarz Jeydona. 

- Pójdziesz ze mną na dyskotekę? – zapytał wprost.